Rōmaji (ローマ字) to nic innego jak zapis języka japońskiego przy pomocy liter alfabetu łacińskiego (czyli tych używanych w języku polskim). Zasady wymowy:

SH czytamy jak Ś
piszemy: sushi – czytamy: susi
piszemy: shōgun – czytamy: sioogun,

CH czytamy jak Ć
piszemy: konnichiwa – czytamy: konniciła

J czytamy jak DŹ
piszemy: jūdo – czytamy: dziuudo
piszemy: ninja – czytamy: nindzia

Z czytamy zbliżone do polskiego DZ
piszemy: kamikaze – czytamy: kamikadze
piszemy: zero – czytamy: dzero

Y czytamy jak J
piszemy: sayōnara – czytamy: sajoonara

W czytamy jak Ł
piszemy: wasabi – czytamy: łasabi

TS czytamy zbliżone do polskiego C
piszemy: tsunami – czytamy: cunami

ā, ē, ī, ū, ō oznaczone poziomą kreską samogłoski czytamy jako długie.
piszemy: sayōnara – czytamy: sajoonara
piszemy: Tōkyō – czytamy: Tookyoo

Hiragana i katakana – razem nazywane kaną, to japońskie sylabariusze. Działają podobnie do naszego alfabetu, przy czym jeden znak przedstawia całą sylabę. Rozpoczęcie nauki bez dobrej ściągi z hiragany i katakany to wyruszanie w morze bez mapy, dlatego skorzystaj z przygotowanych przeze mnie tabel lub wyszukaj inną odpowiednią dla ciebie.

• HIRAGANA / ひらがな (POBIERZ przygotowaną przeze mnie tabelę hiragany)
• KATAKANA / カタカナ (POBIERZ przygotowaną przeze mnie tabelę katakany)

Podczas ćwiczeń pamiętaj o starannym zapisywaniu znaków, zgodnie z kierunkiem i kolejnością stawiania kresek.

Zaadaptowane przeze mnie tabele powstały na podstawie materiałów z Wikipedii: 1, 2 (CC BY-SA 3.0).

(w przygotowaniu)